سرباره فولاد به صنعت بتن و سیمان کمک می کند تا انتشار کربن خود را کاهش دهد، اما از آنجایی که صنعت فولاد نیز برای کاهش ردپای کربن خود تلاش می کند، ممکن است در آینده سرباره فولاد کمتری در دسترس باشد. محیط ساخته شده بزرگترین عامل انتشار دی اکسید کربن است. از آنجایی که صنایع فولاد، بتن و سیمان بازیگران بزرگی در صنعت ساختمان هستند، به طور مشترک و جداگانه، این بخش ها در حال کار بر روی ابتکارات بسیاری برای کاهش انتشار کربن خود هستند.
فولاد تقریباً در هر جنبه ای از زندگی از ساخت و ساز و اتومبیل گرفته تا لوازم خانگی استفاده می شود. با این حال، ساخت فولاد برای محیط زیست به ویژه از نظر انتشار کربن که 30 درصد است هزینه دارد. به طور معمول از زغال سنگ کک در فرآیند ساخت فولاد استفاده می شود، اما سوزاندن کک مقدار زیادی CO2 را در جو آزاد می کند.
در طی چند سال گذشته کوره قوس الکتریکی (EAF) به عنوان یکی از مهم ترین نوآوری هایی که صنعت فولادسازی را تعریف می کند، ظهور کرده است. پیش از این، رایج ترین عملیات تولید فولاد از کوره های بلند استفاده می شد که از سنگ آهن و زغال سنگ استفاده می کردند. اما پس از آن با پیشرفت تکنولوژی EAF، فولادسازی سازگارتر با محیط زیست و سازگاری با نیازهای کنونی جهان شد.
یک شبکه فولادی از مراکز داده در آفریقا در حال ساخت است که سرعت اینترنت این قاره را متحول می کند. اکثر داده های آفریقا در حال حاضر در خارج از این قاره ذخیره می شوند و از طریق کابل های زیر آب که از طریق جنوب فرانسه به اروپا متصل می شوند، عبور می کنند. این برون سپاری زیرساخت داده آفریقا مانع از توسعه در سراسر منطقه شده است.





